دل نوشته های من

دراین عالم همه انسانها با توجه به گوهرگرانبهای عقل که در وجودشان نهفته به ویژه زبان که بهترین وتنها ترین عضوی که می تواند عظمت باشکوه لایتناهی خداوند را به بهترین وجه معرفی نماید ازمحیط اطراف خود، تحصیل ،تجربه کسب علم های گونا گون کم بیش برسد ودرزندگی بکار ببرد وازهرکدام به نام های مختلف فرض کنید علم مهندسی ، پزشکی ، ریاضی ،شیمی ، فیزیک...... برده شود تا اینجا عنوانش که این انسان  فهم  بیشتر پیدا کرده درست بوده ولی کمتر کسی به علم واقعی مبدل می شود  فرض کنید دکترا زیاد داریم هیچ کدام سعدی ، حافظ ، مولانا، امام ، رهبر ،  نیست درهمین دنیا هزینه می گردد یا فرض کنید  انواع سلاح های تخریب کننده می سازند خودشان می دانند کاراین سلاح کشتن موجودات است شاید  چند سالی حکومت اسلامی  بکار نبرد ولی عاقبت این علم  تخریب وکشتن موجودات خدا است یا فرض کنید پزشکی هدفش پول باشد  معلمی  که درحین تحصیل کم گذارد کارمندی که رشوه دریافت کند بازاری که به حلال وحرام توجه نکند این علم از قد خود طرف بالاتر نمی رود مگر اینکه دراین فهم رضایت خدا و خلق خدا لحاظ گردد علم واقعی حکمت رحمت ازعالم بالا دریافت می گردد ما چند علم نداریم  همه علم های گوناگون  اگر خدا را  مد نظر داشته باشند به یک جا ختم می شود همه عمر همه تلاش درمسیر حق تعالی  باشد علم به خود میگرد وگرنه علم نیست بیچارگی بوده است انسانها غیر سپاسگزاری وتشکرومعرفی خالق بزرگ کاری دیگردراین عالم ندارند لحظه ای جهت عوض شود ضرر کردیم